Activiteiten
In de Maria Geboorte vinden allerlei activiteiten plaats. Vanwege de Corona situatie kunnen veel dingen momenteel echter niet doorgaan. Kijk verder op onderstaande pagina's voor meer informatie per doelgroep.
Kinderen: Mary Kids Club
Tieners: Teenertime
Studenten: KSN
Groeien in geloof: Alphacursus en Faithtime
Bovenstaande is zeker niet alles. Vraag gerust verder via mail, telefoon of door bij een van de vieringen iemand aan te spreken!
Betekenisvolle gemeenschap; de vijfde waarde
Vervolg over “10 waarden” aan de hand van het boek ‘Als God renoveert’ van James Mallon.
De tien waarden uit het boek van J. Mallon hebben gemeenschappelijk dat het draait om de identiteit van de parochie: deze is missionair. Het gaat om heel de parochie, om alle mensen die met haar verbonden zijn. We kunnen allemaal op de een of andere manier een bijdrage leveren aan de missionaire parochie. Parochievernieuwing is een proces wat de hele gemeenschap aangaat.
In het vorige artikel heb ik gesproken over de tweede waarde ‘gastvrijheid’, welke gericht is op het ontvangen van mensen, ongeacht wie hij of zij is. De vijfde waarde, ‘betekenisvolle gemeenschap’ hangt hiermee samen, daarom bewaar ik de derde en de vierde waarde voor een volgend artikel. In een betekenisvolle gemeenschap, heb je het gevoel dat je erbij hoort, gezien wordt. Waar je bij hoorde was vroeger vooral zichtbaar in wat je geloofde en hoe je je gedroeg. Het geloof was het referentiekader, de manier waarop je met anderen omging. De samenleving was veel samenhangender, mensen waren veel positiever met elkaar betrokken, er was een gemeenschappelijke moraal.
In de kleine straat in Alphen a/d Rijn waar ik ben opgegroeid woonden christenen, die heel behoudend waren maar ook ongelovige mensen. Vooral op zondag kon je ‘zien’ waar deze mensen bij hoorden. De behoudende christenen (o.a. de christelijk vrijgemaakten) liepen midden op de straat en gaven daarmee aan dat het niet geoorloofd was om de auto op zondag te gebruiken. Zij waren te herkennen aan de kleding die zij droegen.
De basisschool waar ik in mijn kinderjaren naartoe ging, was katholiek en naast de school stond de katholieke kerk. Er was een binding, want de priester kwam op de basisschool om catechese te geven ter voorbereiding op de eerste communie. Toen ik naar het voortgezet onderwijs ging, ging ik op zaterdagavond naar een jeugdsoos in Alphen a/d Rijn. Hier ontmoette ik andere christenen met wie ik ook over het geloof kon spreken. Ik voelde me gezien, ik hoorde erbij en dat was voor mij belangrijk. We waren veel meer gelijkgezind. Als ik er nu op terugkijk is dit wat een christelijke gemeenschap behoort te zijn: een groep mensen die positief met elkaar betrokken is, elkaar kent en draagt.
Tegenwoordig is de samenleving veel meer multicultureel en is het geloof tot een randverschijnsel geworden. Het kan goed zijn dat, ook al staat voor de naam van de basisschool ‘rooms katholieke’, er niet aan het katholieke geloof gedaan wordt. De mensen die naar de kerk gaan, zijn veel meer individuen, die niet bij naam gekend zijn. We kennen de mensen over het algemeen wel van gezicht, maar niet bij naam. Dit geldt ook voor de priester. Het moeilijke is dat sommige mensen verwachten, dat de priester op de hoogte is dat er iemand ziek is en behoefte heeft aan bezoek. Helaas is dit niet meer automatisch het geval.
In een betekenisvolle gemeenschap zijn mensen positief met elkaar betrokken, zij zorgen voor elkaar en dragen elkaar. De mensen kennen elkaar niet alleen van gezicht, maar ook bij naam. Het draait niet alleen om de priester, want iedereen draagt met hem de verantwoordelijkheid voor de kudde.
De tweede waarde: Gastvrijheid
Vervolg over “10 waarden” aan de hand van het boek ‘Als God renoveert’ van James Mallon.
‘Ik was vreemdeling en gij hebt mij opgenomen’ (Mt. 25,35), is een verrassend woord van Jezus. Het brengt tot uitdrukking wat gastvrijheid is. ‘Vreemdeling zijn’ en je opgenomen voelen, wil zeggen, ziet de ander jou staan of hoort de ander jou, ongeacht wie je bent: Nederlander, buitenlander, oud, jong, goed of eenvoudig gekleed, verzorgd of minder verzorgd.
In de Maria Geboortekerk is er een welkomstteam, dat bij de ingang van de kerk staat om mensen te ontvangen. Het is sinds de corona heel praktisch om te zien of mensen zich voor de viering hebben aangemeld. Als ze niet aangemeld zijn en er is nog plaats, dan kunnen hun namen opgeschreven worden. Het registreren was nodig voor het geval er een coronamelding zou zijn. Als iemand, die in de kerk geweest is, corona heeft, moeten we de mensen die ook aanwezig waren hierover informeren. Gelukkig is het niet vaak gebeurd en worden de corona maatregelen steeds soepeler. We kunnen ons nu veel meer richten op gastvrijheid.
Het ontvangen van de mensen bij de ingang van de kerk is een van de aspecten van gastvrijheid. Net als met ‘voorrang geven aan het weekend’, betreft het de hele gemeenschap. Des te meer geldt dit voor gastvrijheid. Hoe ontvangen wij ‘vreemden’ ofwel mensen die we niet kennen? Lachen we vriendelijk naar hen? Zijn we bereid om naar hen toe te gaan? Hebben we oog voor hen die ‘alleen’ zijn of gaan we bij voorkeur naar bekenden?
Gastvrijheid gaat ook over wat wij als gemeenschap kunnen aanbieden. Bijvoorbeeld een crèche voor kinderen die te klein zijn, of te onrustig in de eucharistieviering. Helaas kunnen we nog niet elke zondag crèche aanbieden, omdat er te weinig mensen zijn die hulp bieden. Als je wilt meehelpen draag je een beetje bij aan een gastvrije parochie. Het gaat ook over de kinderwoorddienst, die we elke zondag hebben, behalve als er een gezinsviering is.
Wat te denken over een informatiefolder van de Maria Geboortekerk met allerlei informatie over wat onze gemeenschap te bieden heeft, of de website? Een ander belangrijk aspect is hoe schoon en opgeruimd de kerk is. Liggen er boekjes in de banken, zijn de vloer, het portaal en het kerkplein schoon? Hoe staat het met de kaarsen, zijn er toiletten? Gastvrijheid gaat ook over de bereikbaarheid van de parochie, als iemand aan de deur komt of telefonisch contact zoekt. We hebben de mogelijkheid dat mensen thuis de viering via de livestream kunnen volgen, maar niet voor elke viering hebben we iemand die de camera bedient.
Het moge duidelijk zijn, dat gastvrijheid een houding is van iedereen die naar de kerk toekomt, iedereen kan een bijdrage leveren. Iedereen kan ervoor zorgen, dat ongeacht wie in de kerk komt, deze persoon zich welkom voelt.
Voorrang geven aan het weekend; de eerste waarde
In het boek ‘Als God renoveert’ van James Mallon wordt gesproken over “10 waarden”. Deze waarden hebben betrekking op wat belangrijk is in de parochie. Naast de uitgaven, die noodzakelijk zijn voor het in stand houden van een gebouw, wordt er ook in het pastoraat geïnvesteerd. Juist hierin, zo zegt Mallon in zijn boek, wordt zichtbaar welke cultuur er heerst.
In de afgelopen jaren hebben parochianen, priesters, vrijwilligers en leden van de Gemeenschap Emmanuel zich ingezet voor de opbouw van de geloofsgemeenschap. Wat zij gezamenlijk gedaan hebben, heeft ertoe bijgedragen dat mensen zich verbonden voelen met de Maria Geboortekerk. Deze mensen wonen in en buiten Nijmegen. Naast het deelnemen aan activiteiten, zetten zij zich in als vrijwilliger, geven een parochiebijdrage en doen nog meer.
Kenmerkend voor een stadsparochie is, dat mensen een kerk kiezen waar zij zich in thuis voelen. ‘Vroeger’ daarentegen gingen mensen naar de kerk waar zij dichtbij woonden. De kerk is territoriaal, er zijn parochiegrenzen, er is een afgebakend gebied dat aan de parochie toebehoort. Tegenwoordig zijn parochiegrenzen minder belangrijk voor mensen die naar de kerk komen. De meesten kiezen voor een gemeenschap, die samenkomt in een kerk, waar ze zich thuis voelen omwille van de mensen die men daar ontmoet.
Parochie vernieuwing gaat om waarden die belangrijk zijn voor de gemeenschap die samenkomt in de kerk. De “10 waarden” die James Mallon noemt zijn: 1) Voorrang geven aan het weekend; 2) Gastvrijheid; 3) Opbouwende muziek; 4) Preken (de homilie); 5) Be¬te¬kenisvolle gemeenschap; 6) Heldere verwachtingen; 7) Dienstwerk waar je goed in bent; 8) Vorming van kleine ge¬meen¬schappen; 9) De Heilige Geest ervaren; 10) Word een uitnodigende Kerk.
De eerste waarde die wordt genoemd is “Voorrang geven aan het weekend”. Voor de priester zou de prioriteit moeten liggen in het voorbereiden en opdragen van de eucharistieviering op zondag. Dit is immers het moment dat de meeste mensen bijeen komen. Als je gunstig rekent zou een priester in een week ongeveer 16 parochianen kunnen bezoeken, terwijl er in een weekend zo’n 200 mensen naar de kerk komen. Het is goed dat een priester mensen bezoekt, maar daarnaast zou hij evenveel tijd aan de voorbereiding voor de eucharistieviering op zondag moeten besteden.
Het Tweede Vaticaans Concilie zegt in de dogmatische constitutie Lumen Gentium (nr. 11) dat de eucharistie de bron en het hoogtepunt van heel het christelijk leven is. Zij die deelnemen worden op een dubbele manier gevoed: door het Woord en door de H. Communie. Het betekent dat we op tijd aanwezig mogen zijn in de kerk om ons voor te bereiden. En als de viering afgelopen is, mogen we nog in de kerk blijven om te bidden en te danken. En na de viering mogen we contact maken met de mensen die aan de viering hebben deelgenomen. Sinds ik priester ben, heb ik de gewoonte om na de viering de mensen te begroeten om kort met hen te spreken.
Het zijn allemaal goede gewoontes, die tot uitdrukking brengen, dat we tijd willen maken voor God, dat Hij belangrijk is in ons leven. Jezus is het waard om Hem onze tijd te geven. Dat geldt voor de priester die de eucharistie opdraagt, maar ook voor de mensen die deelnemen aan de eucharistieviering.
pastor Jeroen Miltenburg: even voorstellen
Op zondag 4 juli a.s. verwelkomen wij onze nieuwe priester Jeroen Miltenburg. Na de viering van 10.30 uur is iedereen uitgenodigd in het parochiecentrum, onder het genot van een kopje koffie of thee, om kennis met hem te maken.
pastor Jeroen Miltenburg stelt zich voor:
Als jongere mocht ik graag fietsen in het bos. In de natuur stelde ik mijzelf allerlei vragen over de bedoeling van het leven. Die vragen stelde ik ook aan de mensen om mij heen: wat is de moeite waard om voor te leven?
Aanvankelijk wilde ik een bedrijf gaan starten en ben daarom naar de Heao gegaan. In mijn studententijd kwam ik tot de ontdekking dat God iets anders voor mij had bedacht. Hij wil dat we gelukkig worden en zijn liefde ervaren. Ik besloot God van nabij te volgen door naar de Priesteropleiding te gaan. Nooit had ik verwacht dat ik later aan diezelfde opleiding als rector verantwoordelijkheid zou dragen.
De afgelopen 12 jaar ben ik als pastoor-deken werkzaam geweest in Tilburg. Met veel plezier heb ik daar gewerkt. De dynamiek van een stad heeft mij geïnspireerd om met gezinnen samen te werken. De stad ervaar ik als de plaats waar nieuwe mensen aangesproken kunnen worden.
Nijmegen is voor mij een hernieuwde kennismaking. Wederom een aantal jaren geleden, heb ik daar de studie spiritualiteit aan de theologie-faculteit afgerond. Ik kijk ernaar uit om de parochie te versterken. Met als speciaal aandachtsgebied de locatie Maria Geboorte, waar ik ook ga wonen. Binnenkort hoop ik u persoonlijk te ontmoeten. Samen bouwen aan de geloofsgemeenschap: dat stel ik mij tot doel.
Tot spoedig, en hartelijke groet,
Jeroen Miltenburg
Het locatieteam, het kernteam pastoraat en de parochianen heten de nieuwe priester van harte welkom in de Maria Geboortekerk. Wij verheugen ons dat hij het team van de H. Stefanusparochie komt versterken onder leiding van pastoor Eduard Kimman.
Heidag parochievernieuwing met locatieteam en kernteam pastoraat
Op zaterdag 29 mei jl. zijn wij met het locatieteam en het kernteam pastoraat bijeen gekomen om een visiedocument voor parochievernieuwing in de Maria Geboortekerk op te zetten. Het was een heel inspirerende dag onder leiding van Hadewijch Klaassen (senior trainer & consultant).
Hieraan voorafgaand hebben wij op 10 mei (de laatste bijeenkomst) hiervoor een begin gemaakt. Wij hebben toen gesproken over de 10 waarden en de visie. De 10 waarden gaan over zaken die belangrijk zijn voor parochievernieuwing. Het wil helpen om inzicht te krijgen waaraan we zouden kunnen werken. Van te voren hadden een aantal mensen deze waardenlijst ingevuld, anderen hadden hierover nagedacht. Deze waarden dienden als uitgangspunt om over onze ‘droom’ voor de Maria Geboortekerk te spreken. Waar willen wij als geloofsgemeenschap over 10 jaar staan? Dit is de stip op de horizon. Een aantal kernwoorden kwam naar voren: betekenisvolle gemeenschap, gastvrijheid, leerlingen zijn (dit is een vertaling van het woord discipelschap), naar buiten gericht, familiegevoel, elkaar versterken en zorgdragen voor de ander.
Op de ‘heidag’ hebben wij deze kernwoorden gebruikt om te komen tot een visiestatement. Dit statement zou een korte pakkende zin moeten zijn, die iedereen kan onthouden en die onze droom in herinnering brengt. Om de droom te realiseren wil je mensen in beweging zetten. James Mallon noemt het in zijn boek de ‘sleutelfiguren’ of in het Engels ‘key actors’. Het kunnen jongeren, tieners en gezinnen zijn, of mensen die naar de aanbidding komen. Deze actoren wil je in beweging brengen om bijvoorbeeld een ‘gastvrije’ parochie te zijn. Het is een omgekeerde manier van denken, want gastvrijheid is niet alleen afhankelijk zijn van de welkomstgroep, want iedereen zou oog en oor moeten hebben voor de naaste. Gastvrijheid gaat om een betekenisvolle gemeenschap te zijn. Een gemeenschap die elkaar draagt en kent, positief naar elkaar toe betrokken is, elkaar bemoedigt, troost en opbouwt.
Om mensen in beweging te zetten, maak je gebruik van ‘strategieën’. Het zijn middelen, die parochianen op weg zetten om ‘anders’ te denken. Bijvoorbeeld door communicatie via allerlei kanalen, zoals de website, weekendbrief. Maar je kunt ook denken aan folders met informatie over onze kerk, een Alpha cursus en nog veel meer.
Parochievernieuwing wil parochianen aanzetten om meer te denken vanuit gemeenschap zijn waaraan iedereen een bijdrage kan leveren. Wij mogen elkaar helpen ontdekken wat onze talenten en charisma’s zijn, die wij van de Heer ontvangen hebben om dienstbaar te zijn aan zijn Rijk. De Maria Geboortekerk maakt deel uit van de H. Stefanusparochie van het bisdom van ’s-Hertogenbosch. Binnen dit geheel zijn wij dienstbaar. Laten wij samenwerken aan vernieuwing van onze parochie, een parochie van mensen waaraan te zien is, dat zij leven vanuit het geloof in de verrijzenis van Jezus Christus.
Gevormd worden (door kapelaan Juan van Eijk)
Afgelopen februari 2021 zijn acht kinderen gestart met de voorbereiding op het ontvangen van het sacrament van het Vormsel. De meeste kinderen kennen elkaar van de Mary Kids Club en/of van de vieringen in de Maria Geboortekerk. Aanvankelijk was het de bedoeling om de bijeenkomsten online te doen. Maar tijdens de informatieavond hadden de ouders en de kinderen hun voorkeur te kennen gegeven om fysiek samen te komen. Aangezien de groep niet groot was, konden wij dit doen met in achtneming van de coronaregels.
Ter voorbereiding hebben wij het project ‘Sta op en ga’ van de Stichting Samuel, te Oisterwijk gebruikt. Dit project, dat uit zes bijeenkomsten bestaat, geeft de vormelingen de gelegenheid om hun geloof te verdiepen. Het is een impuls om wat extra energie te stoppen, te groeien in het geloof en de stap te kunnen maken om van het geloof te getuigen. Het eerste getuigenis is dat wij het geloof leven. Dat is een persoonlijke keuze en wij mogen elkaar hierin ondersteunen. Hoe beter wij Jezus kennen, des te beter kunnen wij Hem zichtbaar maken in ons leven en in de gemeenschap.
Leven vanuit het geloof – of dat nu is een navolgen van Jezus of een leven vanuit de Heilige Geest is – is meer dan het navolgen van regels. Het gaat om Gods Woord te leven, ofwel levend te laten zijn. Een manier is het leven van het woord van Jezus ‘al wat Gij aan de minsten van mijn broeders, of zusters doet, doet gij aan mij’ (Mat. 25,40). Het is een actief zoeken naar het gelaat van Christus in onze naasten, Christus in alle eenvoud in onze naasten dienen.
Regels geven een grens aan van wat wel en niet goed is. Met de hulp van de Heilige Geest willen wij aardse grenzen verleggen en zoeken wij hoe wij Gods wil kunnen volbrengen. Dit vraagt veel meer dan alleen de regels naleven. Het is een uitnodiging te antwoorden op de radicaliteit waarmee God ons liefheeft. God heeft ons het eerste lief (1 Joh. 4,19). In hoeverre beseffen wij dat God ieder van ons onvoorwaardelijk liefheeft? Hij kijkt ons liefdevol aan (Mc. 10,21). Op deze uitnodiging ingaan aanvaarden wij dat wij onze bijdragen kunnen geven aan Gods Rijk, dat zich midden onder ons bevindt. Het is maar een schamele afspiegeling, want als wij dood zijn zullen wij verder leven in Gods aanwezigheid.
Op de eerste plaats moeten wij ons verantwoorden aan Jezus, die ons ruimte geeft om te groeien in geloof.
Zoals een boom langzaam groeit, zo groeit ook ons geloof langzaam. In de eerste eeuwen van de Kerk duurde de voorbereiding op het ontvangen van het doopsel, vormsel en de eerste deelname aan de eucharistie drie jaar. In de eerste eeuwen waren het hoofdzakelijk volwassenen die vroegen om opgenomen te worden in de katholieke kerk. De tijd van drie jaar heeft te maken met de tijd van het openbare leven van Jezus. In het evangelie van Johannes lezen wij dat Jezus tijdens zijn openbare leven driemaal naar Jeruzalem is geweest. (Vgl. Joh. 2,23; Joh. 5,1; Joh. 12,12). Het was bij gelegenheid van Pasen, waar het voor de Joden verplicht is om naar Jeruzalem te gaan. In deze tijd hebben de leerlingen van Jezus geleerd.
Het catechumenaat is erop gericht dat de mensen die opgenomen worden in de katholieke Kerk een leven gaan leiden, dat in Christus is geworteld (Ef. 3,17). Wij wensen de acht kinderen en de twee jongeren die gevormd zijn dat zij steeds meer in Christus geworteld mogen leven. En hetzelfde geldt voor de jongeman die door de volwassendoop opgenomen is in de RK Kerk.
Kapelaan Juan van Eijk
Leven in de Geest (door kapelaan Juan van Eijk)
Christen zijn zullen veel mensen associëren met volgeling van Jezus zijn. In de brief aan de Galaten wordt het Christen-zijn beschreven als ‘leven naar de Geest’ (Vlg. Gal. 5,16). Een leven naar de Geest kan het gevolg zijn van met de Heilige Geest gedoopt worden. Het grote verschil is dat de kracht van de Heilige Geest sterker aanwezig is in de persoon die deze ervaring heeft. Er is een sterker verlangen. De kenmerken van met de Heilige Geest gedoopt worden maken dit duidelijk. Ik noem er een paar.
Ten eerste: een nieuw bewustzijn van de werkelijkheid en de aanwezigheid van God. Het komt overeen met een ontmoeting met de levende Christus. Er is een innerlijke zekerheid dat God bestaat, dat Hij vergeeft en verlost. Het geloof wordt hierdoor tot nieuw leven gewekt.
Ten tweede: de kracht om aan persoonlijke heiligheid te werken. De gebrokenheid, die ervaren wordt, is geen negatieve ervaring. Het is eerder omgekeerd, omdat het een kracht in zwakheid is (Vgl. 2 Kor. 12,5). Je zwaktes kennen, helpt om met Gods hulp te kunnen weerstaan aan zondige neigingen. Innerlijk ervaren we een diepere vrijheid en kracht om te doen wat God vraagt.
Ten derde: herontdekken van de heilige Schrift, gebed en de sacramenten. We hebben een nieuwe honger naar gebed, het lezen van de Bijbel en het ontvangen van de sacramenten. Het gebed heeft een nieuwe diepte, het is spontaner en meer vanuit het hart. We bidden met meer overgave en vertrouwen dat God voorziet. Het lezen van de Bijbel wordt als het lezen van Gods levend woord. God spreekt heel persoonlijk tot mij, Hij voedt mij met zijn Woord en dit geeft richting aan mijn leven. Er is een groot verlangen de bijbel te bestuderen, alleen of samen met anderen.
Ten vierde: Een nieuwe liefde voor de Kerk, Maria en de heiligen. De Kerk is niet louter een menselijk instituut, maar ook charismatisch, zij wordt geleid door de Heilige Geest. De Kerk, het Lichaam van Christus, is een complex geheel, van paus, bisschoppen, priesters, diakens, religieuzen en leken. Al deze mensen vormen het ene lichaam, met het goede dat zij doen en ook de minder goede dingen. Dat God de Kerk leidt dwars door de gebrokenheid van alle mensen, die deel uitmaken van de Kerk. Het zijn vooral de heiligen die een belangrijke bijdrage gegeven hebben: Maria, Jozef en vele anderen. Op cruciale momenten hebben zij in de geschiedenis van de Kerk een grote bijdrage gegeven, door de eenheid met de Kerk te bewaren. Heiligen inspireren Gods wil te doen, zij bouwen de Kerk in nederigheid op.
Ten vijfde: Charisma’s. God schenkt charisma’s aan wie Hij wil. Het kunnen heel eenvoudige charisma’s zijn zoals profetie, waar men verlangt op de ander te bouwen, te bemoedigen en te troosten. Maar ook bijzondere charisma’s zoals genezing, of wonderen. Charisma’s zijn ons door God geschonken en geen bezit.
Ten zesde: Genezing en bevrijding. Bidden om genezing hoort bij het door Jezus gezonden zijn. Het kan spontaan bidden om genezing zijn of in bijeenkomsten waar speciaal om genezing gebeden wordt. Het is belangrijk dat het in nederigheid gebeurt. Iemand kan genezen, maar dat is niet aan ons. Het ligt dus niet aan degene die bidt om genezing noch aan degene die gebed om genezing vraagt. De dienst van bevrijding is tamelijk nieuw in de RK Kerk. In mei 2017 is een boekje uitgegeven door de ICCRS met een goedkeuring van de congregatie van de geloofsleer. Daarmee is het een officiële bediening in de Kerk.
Dit is een kleine opsomming van kenmerken waaraan we kunnen herkennen met de Heilige Geest gedoopt te zijn. Het bijzondere is dat we meerdere keren met de Heilige Geest gedoopt kunnen worden, het helpt ons om ten volle vanuit de Heilige Geest te leven.
Kapelaan Juan van Eijk
Op weg met parochievernieuwing (door kapelaan Juan van Eijk)
Op 20 mei was Mirjam Spruit, een medewerker van het Centrum voor Parochiespiritualiteit in ons midden om te spreken over parochievernieuwing. Deze lezing is op het youtube kanaal van de Maria Geboorte na te luisteren.
Voor de bijeenkomsten over parochievernieuwing ben ik uitgegaan van het boek “Als God renoveert” van Fr. James Mallon. De belangrijkste reden voor deze keuze was dat ik dit boek vanuit mijn vorige parochie al kende. Ook al spreekt de auteur over zijn parochie in Canada, voor ons zijn er ook bepaalde overeenkomsten. Elke parochie is anders en toch, het fundament van iedere parochie is hetzelfde: Jezus Christus is het uitgangspunt, Hij is het fundament.
Tijdens de eerste bijeenkomst op 28 april jl. hebben we gesproken over het fundament van de Kerk. Jezus heeft de leerlingen geroepen, zij volgen Hem en worden door Hem uitgezonden. In de tijd dat Jezus leefde heeft hij zijn leerlingen geroepen, zij volgden Hem en zijn door Hem gezonden (Mc. 6,1-13). Ook al was Jezus in hun midden aanwezig, kon Hij niet met alle leerlingen meegaan. Zij moesten het zelf doen met de beperkte kennis die zij hadden. De enige instructie die zij kregen was: ‘neem niets mee’. De apostelen gingen zonder aarzelen op weg en bij hun terugkomst brachten zij Hem verslag uit (Mc. 6, 30).
Het lijden, sterven en de verrijzenis brengt hierin verandering. De apostelen zijn onzeker en bang om hun leven te verliezen. Jezus heeft geleden en dat kan ook hen gebeuren. Getuigen van wat zij Jezus hebben zien doen en de woorden die Hij gesproken heeft, is voor hen niet vanzelfsprekend. Hoe bijzonder de woorden ook zijn of wat Hij gedaan heeft, zij weten niet hoe zij moeten getuigen van de Blijde Boodschap. De apostelen ervaren een strijd en hoeveel te meer geldt dat voor ons?
Wij zijn gedoopt en gevormd en ik mag aannemen dat ieder van ons volgeling van Jezus wil zijn. Parochievernieuwing begint bij de keuze ‘missionair’ te zijn. Heb jij ervaren dat Jezus tegen jou gezegd heeft: ik heb je lief?’ In hoeverre ben jij bereid om je geloof met andere mensen te delen? Leerling zijn is net als Maria antwoorden op de boodschap van God door de engel gesproken: ‘mij geschiede naar Uw woord’.
Jezus roept iedereen om gezonden te worden. Het moment dat de verrezen Jezus aan de apostelen verschijnt en zegt: ‘Vrede zij u, zoals de Vader mij gezonden heeft, zo zend Ik u (Joh. 20,21). Het is een confronterend moment, want de apostelen beseffen ‘gefaald’ te hebben. En Jezus veroordeelt hen niet omdat zij Hem hebben verloochend of verlaten. Het is omgekeerd. Hij vertrouwt hen toe gezonden te worden. De vrede van Christus doorbreekt alle grenzen.
Bij de tweede bijeenkomst over parochievernieuwing op dinsdag 11 mei jl. waren er 27 deelnemers (negen meer dan bij de eerste bijeenkomst). De bijeenkomst stond in het teken van de 10 waarden, die horen bij een betekenisvolle gemeenschap:
- prioriteit geven aan het weekend;
- gastvrijheid;
- opbouwende muziek;
- een goede homilie;
- betekenisvolle gemeenschap;
- duidelijke verwachtingen;
- dienstbaar zijn gebaseerd op sterkte;
- vormen van kleine gemeenschappen;
- ervaring van de Heilige Geest;
- een uitnodigende Kerk.
Deze waarden zijn gericht op gemeenschap zijn en het vieren van het geloof. Als we een betekenisvolle gemeenschap willen zijn, dan is het fundamenteel dat de mensen zowel in de liturgie als in de gemeenschap Christus kunnen ontmoeten.
Laten we deze dagen rond Pinksteren bidden om de komst van de Heilige Geest. Als Hij komt worden alle grenzen doorbroken.
Kapelaan Juan van Eijk
Vrucht van de Geest (door kapelaan Juan van Eijk)
Ter voorbereiding op Pinksteren komen de apostelen, de heilige Maagd Maria en een groep van ongeveer 120 personen bijeen (Hnd. 1,14-15). Geduldig wachten zij tot de belofte van de Vader in vervulling gaat (Hnd. 1,4) en zij met de Heilige Geest gedoopt zullen worden (Hnd. 2,4). Op Pinksteren daalt de Heilige Geest over alle aanwezigen neer en zij ontvangen kracht van de Heilige Geest om van Jezus te getuigen (Vlg. Hnd. 1,8).
Samen met het ontvangen van de Heilige Geest, ontvangen alle aanwezigen charisma’s waardoor in hen een nieuw leven begint. Deze charisma’s worden door de apostelen gebruikt met de vrucht van de Geest als resultaat. In dit alles zien we dat de aanwezigen niet meer op zichzelf gericht zijn, zoals dat op Babel gebeurde (Gen. 11,1-9). Zij hebben zich overgegeven aan God en kunnen alleen maar spreken van Gods grote daden (Hnd. 2,11). Zij zijn innerlijk vrij en geven de Heilige Geest alle ruimte.
Hetzelfde geldt voor ons in de mate dat we innerlijk vrij zijn. Door God de controle over ons leven te geven, krijgt de Heilige Geest ruimte om in ons door te werken. God geeft charisma’s aan een ieder zoals Hij het wil en het gebruiken van de charisma’s, brengt in ieder leven vruchten voort. Er is maar één vrucht, want er is maar één Heilige Geest.
De vruchten van de Geest zijn liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtheid en zelfbeheersing (Gal. 5,22)-23. De kerkelijke traditie heeft aan deze lijst van negen nog drie vruchten toegevoegd: bescheidenheid, matigheid en kuisheid (CKK 1832). Al deze vruchten tonen de natuur van God: God is liefde (1 Joh. 4,8), geduldig en trouw (Ex. 34,6) en dat geldt ook voor de andere vruchten. Het is één vrucht met verschillende “smaken”.
‘De vrucht van de Geest’ is in ons begonnen toen we gedoopt en gevormd werden. Dat is het moment dat de Heilige Geest in ons kwam wonen. Paulus zegt het in de eerste brief aan de Korintiërs: ‘Gij weet het, uw lichaam is een tempel van de heilige Geest, die in u woont, die gij van God hebt ontvangen. Gij zijt niet van uzelf.” (1 Kor. 6,19-20). Dit is meer dan een passief inwonen van de Heilige Geest, want vanaf het moment dat we gedoopt zijn hebben wij, of onze ouders, tegen God gezegd ‘mij geschiedde naar Uw woord’ (Lc. 1,38).
De inwoning van de Heilige Geest is het begin, want om te groeien moet ieder dagelijks kiezen zijn leven met Gods hulp te vernieuwen om te groeien naar beeld en gelijkenis met God (Vgl. Kol. 3,10). Zoals een vrucht geleidelijk rijper wordt, zo geldt dat ook voor de vrucht van de Geest. Aangezien de vrucht van de Geest de natuur van God toont, openbaart God zich door de vrucht aan de wereld.
Jezus zegt ons: ‘Iedere goede boom, brengt goede vruchten voort. Een goede boom kan geen slechte vruchten dragen, noch een zieke boom goe¬de vruchten.’ (Mt. 7,17-18). Een andere vergelijking die Jezus maakt is die van de wijnstok, die de Vader is en wij die de ranken zijn. Elke rank die vrucht draagt zuivert de Vader zodat zij meer vrucht kan dragen. (Joh. 15,2). God heeft ieder van ons uitgekozen en Hij heeft ons de taak gegeven op reis te gaan en vruchten voort te brengen, die blijvend mogen zijn. (Joh. 15,16).
Volg de stappen van Pasen naar Pinksteren met het meditatieboekje dat achter in de kerk ligt en (hier is te downloaden).
Kapelaan Juan van Eijk
