Activiteiten
In de Maria Geboorte vinden allerlei activiteiten plaats. Vanwege de Corona situatie kunnen veel dingen momenteel echter niet doorgaan. Kijk verder op onderstaande pagina's voor meer informatie per doelgroep.
Kinderen: Mary Kids Club
Tieners: Teenertime
Studenten: KSN
Groeien in geloof: Alphacursus en Faithtime
Bovenstaande is zeker niet alles. Vraag gerust verder via mail, telefoon of door bij een van de vieringen iemand aan te spreken!
God belooft ons de Heilige Geest (kapelaan Juan van Eijk)
De schepping is een teken dat God een verbond met ons sluit. Het verbond tussen God en mens veronderstelt dat God altijd met ons is, altijd voor ons zorgdraagt. Door de Bijbel heen kunnen we in verhalen lezen dat God trouw is aan zijn verbond, maar zijn volk niet altijd. Met enige regelmaat horen we dat het volk van God van Gods wegen afdwaalt. God echter komt zijn volk tegemoet, zoals Hij ook al deed in de schepping toen de mens gezondigd had. Hij zoekt de mensen, wil hen vergeven (Gen. 3,9), verlangt dat zij terugkeren.
Met God op weg gaan, op zijn roep antwoorden, kan soms een hele opdracht zijn. Gelukkig mogen we vertrouwen op Gods Geest. De eerste persoon bij wie we dit zien is Abraham. Ook al is het niet expliciet vermeld, het is Gods Geest die Hem de kracht geeft om op weg te gaan. Hoe zou hij anders kunnen vertrekken uit zijn land, stam en familie om op de weg te gaan die God hem wijzen zal (Gen. 12,1)?
In het Oude Testament kunnen we lezen dat God mensen toerust. Als het niet expliciet vermeld wordt, kunnen we het afleiden uit dat wat zij doen. Bij sommige mensen wordt expliciet vermeld dat Gods Geest in hen is, zoals bij Josef (Gen. 41,38), of Saul, die gezalfd wordt tot koning (1 Sam. 16,19). God schenkt zijn Geest opdat de mensen Gods opdracht kunnen volbrengen. Het zijn vaak profeten, koningen en priesters die Gods Geest ontvangen. In het Oude Testament is het niet de volheid van de Geest, die komt pas met Pinksteren over iedereen.
De belofte dat Gods Geest over iedereen komt, kunnen we in het Oude Testament lezen. Geleidelijk merken we dat die belofte tot vervulling komt. In de profeet Ezechiël (11,19-20) lezen we: “Ik zal hen een nieuw hart geven en een nieuwe geest in hun binnenste uitstorten; Ik zal het stenen hart uit het lichaam verwijderen en hen een hart van vlees geven, opdat ze mijn wetten in acht nemen en mijn geboden nauwlettend onderhouden. Zo zullen ze mijn volk zijn en Ik hun God.” En een paar hoofdstukken (Ez. 36, 26-27) verder: “Ik zal u een nieuw hart geven en een nieuwe geest in u uitstorten; Ik zal het stenen hart uit uw lichaam verwijderen en u een hart van vlees geven. Mijn geest zal Ik in u uitstorten en Ik zal ervoor zorgen dat ge mijn wetten nakomt en mijn voorschriften nauwkeurig onderhoudt.” Deze belofte wordt herhaald door de profeet Joel (3,1b-2): ”Ik zal mijn geest uitstorten over alle mensen, uw zonen en uw dochters zullen profeteren, uw grijsaards dromen zien, uw jonge mannen visioenen krijgen. Zelfs over de slaven en de slavinnen stort Ik mijn geest uit in die dagen.”
Na de Verrijzenis en Hemelvaart van Jezus nodigt Jezus de leerlingen uit geduldig te wachten op de belofte van de Vader (Hnd. 1,4). Op Pinksteren komt deze belofte tot vervulling en daalt de Heilige Geest neer over alle aanwezigen. Het Pinksterwonder herhaalt zich (Hnd. 11,15; 13,52; 19,16) en Hij daalt nog steeds neer, ook in onze tijd. Er zijn talloze momenten te noemen. Een wil ik u niet onthouden: het weekend van Duquesne in februari 1967. Ook wij die ons verbonden voelen met de Maria Geboortekerk mogen hiernaar verlangen.
Volg de stappen van Pasen naar Pinksteren met het meditatieboekje dat achter in de kerk ligt en (hier is te downloaden).
Kapelaan Juan van Eijk
Kerkbalans 2021: uw bijdrage aan de kerk van morgen
Aan het begin van het jaar is uw aandacht voor de actie Kerkbalans al gevraagd. De bijbehorende brieven per parochiaan zijn dit jaar later. Komende week liggen ze achter in de kerk. Voor ingeschreven parochianen ligt er een brief op naam klaar. Anderen zijn uiteraard ook van harte uitgenodigd om bij te dragen. U kunt de brief ook hier van de website downloaden.
Zoals u weet, biedt onze locatie tal van diensten en activiteiten voor jong en oud. In de begroting 2021 is voor kerkbijdragen een bedrag opgenomen van € 68.000 (vorig jaar € 67.000). Via de Actie Kerkbalans 2021 vragen wij uw steen(tje) daaraan bij te dragen door uw kerkbijdrage over te maken op NL05 INGB 0000 8242 36 ten name van RK Parochie H. Stefanus, locatie Maria Geboorte, o.v.v. “kerkbijdrage 2021”. Uw financiële steun is van cruciaal belang!
Uiteraard kunt u ook uw steentje bijdragen door uw tijd te geven, aarzel niet om aan kapelaan van Eijk of iemand van het welkomstteam aan de deur van de kerk aan te geven dat u ook graag op die manier bijdraagt.
Penningmeester
Op weg naar Pinksteren (kapelaan Juan van Eijk)
In de veertigdagentijd hebben we ons voorbereid op Pasen, de verrijzenis van Christus. Gedurende 40 dagen hebben we ons toegelegd op bidden, vasten en aalmoezen geven. Door onze inspanningen hebben we ons geopend voor Christus, om met Hem te mogen delen in de verrijzenis.
De Paastijd is eveneens een periode van voorbereiding, maar dan op Pinksteren. Maar naar ik vermoed zullen niet veel mensen zich gedurende 50 dagen voorbereiden om met de Heilige Geest vervuld te worden. De mensen die mij wat beter kennen, weten dan ook dat de Heilige Geest een belangrijke plaats heeft in mijn leven. De Heilige Geest leidt de Kerk al meer dan 2000 jaar. Hij deelt zijn gaven zevenvoud, schenkt zichzelf en geeft ons charisma’s.
Ter voorbereiding op het Tweede Vaticaans concilie heeft paus Johannes XXIII alle gelovigen opgeroepen het volgende gebed te bidden:
"Laat het Pinksterwonder in onze tijd opnieuw werkelijkheid worden en geef Uw Kerk, dat zij volhardend met Maria, de Moeder van Jezus, in eensgezind en vurig gebed en onder Petrus' leiding, het rijk van de goddelijke Verlosser moge uitbreiden, het rijk van waarheid en gerechtigheid, het rijk van liefde en vrede. Amen."
(Paus Johannes XXIII, Humanae Salutis, nr. 23)
Als we terugkijken naar wat het Tweede Vaticaans Concilie ons gebracht heeft, dan kunnen we zeggen dat de Heilige Geest op krachtige wijze de Kerk heeft vernieuwd. Aggiornamento, ofwel het bij de tijd brengen van het geloof en resourcement, het teruggaan naar de bronnen van het geloof, hebben hieraan een belangrijke bijdrage verleend. In de Kerk van de eerste eeuwen was veel meer openheid voor charisma’s en de werking van de Heilige Geest in de Kerk.
Het is mijn verlangen dat de Heilige Geest overvloedig mag neerdalen over onze gemeenschap en dat het wonder van Pinksteren aan ons geschiedt. We kunnen hier samen voor bidden. Als we verlangen dat de Heilige Geest over onze kerkgemeenschap komt, is het noodzakelijk dat ieder persoonlijk openstaat om de Heilige Geest te ontvangen. Met andere woorden: het zou goed zijn als iedereen zich openstelt om ‘met de Heilige Geest’ gedoopt te worden. Nog sterker gezegd, het zou goed zijn als iedereen bereid is om God de controle te geven: “Heer Jezus Christus, ik geef u de controle over mijn leven, U mag met mij doen wat U wilt. Schenk mij uw genade om met Maria te kunnen zeggen: ‘Mij geschiedde naar uw woord’ ”.
Om de voorbereiding wat concreter te maken, nodig ik de mensen, die dat willen, uit voor een cursus van 7 weken. Op weg naar Pinksteren zal ik de homilie wijden aan onderwerpen die verbonden zijn met de Heilige Geest. Daarnaast kunnen de mensen die dat willen zich persoonlijk voorbereiden. In de kerk liggen meditatieboekjes (hier te downloaden) met Bijbelteksten die betrekking hebben op de Heilige Geest. Wie dit boekje meeneemt kan dagelijks tijd vrijmaken om deze Bijbelteksten te overwegen. Hoe je dit het beste kunt doen wordt in het meditatieboekje uitgelegd.
Met jullie wil ik op weg gaan om de wonderen van de Heer in de wereld zichtbaar te maken. Dan laten we zien dat Gods Rijk zich midden onder ons bevindt.
Kapelaan Juan van Eijk
Paasmorgen (preek kapelaan Juan van Eijk)
Op de eerste dag van de week kwam Maria Magdalena vroeg in de morgen - het was nog donker - bij het graf en zag dat de steen van het graf was weggerold … zo begint het Evangelie van de paasmorgen. Kapelaan Juan van Eijk legt het als volgt uit in zijn preek:
Van het geloof getuigen is niet vanzelfsprekend. Ook is het moeilijk om te zien wat God in ons leven doet. Zonder geloof zijn de tekenen van God betekenisloos. Wat God doet mag ons verrassen, zoals ook Maria Magdalena, Petrus en Johannes verrast worden door de gebeurtenissen. Twee mannen en een vrouw die naar het graf van Jezus gaan. Zij zien allemaal hetzelfde, maar ze komen nog niet allemaal tot geloof.
Maria Magdalena is de eerste. Het is nog donker. Het duister verbeeldt dat er nog geen geloof in haar hart is. De zon van de verrijzenis is nog niet opgegaan. Ze concludeert: ze hebben de Heer uit het graf genomen. Feitelijk, nog geen geloof. Petrus ziet ook, hij ziet zelfs dat de zweetdoek en zwachtels op een andere plaats liggen, maar ook hij begrijpt het nog niet. Het is gek dat hij ziet. Ik weet niet of u wel eens in een grafkelder geweest bent, daar is het nogal donker. Petrus ziet, maar het is net als bij Maria Magdalena, nog donker. Hij ziet en ziet niet.
Het verhaal van Lazarus geeft een aantal interessante details om dit Evangelie te begrijpen. Lazarus die door Jezus uit de dood wordt opgewekt en zijn graf verlaat. In tegenstelling tot Jezus komt hij met gebonden handen en voeten naar buiten en met het doek om het gezicht. Hij is als het ware nog gebonden aan de dood. Jezus zegt: maak hem los (Joh. 11, 44). Jezus zelf heeft de dood ontbonden. Bij Hem liggen de zweetdoek en de zwachtels netjes opgevouwen in het graf. Hij heeft zelf de dood ontbonden. De dood kan Hem niet vasthouden. Johannes zag het en geloofde!
In de afgelopen weken ben ik geschrokken van brieven van mensen die de kerk willen verlaten. Sommige mensen mag ik ook spreken. Wat is dat duister van het ongeloof? Er kunnen talloze belemmeringen zijn, recent en in het verleden. Wij hebben allen plekken van ongeloof. Misschien houdt de wereld ons in het duister. Als we niet de dood omarmen en in de armen van de gekruisigde Christus durven springen, is er geen geloof. We proberen de dood uit te wissen in onze samenleving, maar juist daardoor blijven we in duisternis.
Wat we kunnen doen om de dood een goede plaats te geven in ons leven is te getuigen. Getuigenis af te leggen, ook over wat we moeilijk vinden in het geloof. Getuigen van ons geloof is dat kleine duwtje wat we nodig hebben om elkaar te omarmen – niet letterlijk want dat mag niet vanwege Corona – en te zeggen: Jezus is verrezen, alleluia, Hij is waarlijk verrezen.
Kapelaan Juan van Eijk
Studenten en paastriduüm in onze kerk
Een dertigtal studenten vierde dit jaar met ons de P3D, de paas-driedaagse. Een deel van hen was bij de vieringen van Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Pasen (de drie dagen). Tussendoor deden zij verschillende activiteiten, deels online, deels per bubble. Een van deze bubbles deed aan de vieringen mee vanuit het hoogkoor van de kerk, zodat ze voldoende gescheiden waren van de rest. Zo zie je dat de Corona-situatie ons creatief maakt!
De kruisweg werd zelf gelopen op het prachtige terrein van de begraafplaats van de Heilige Landstichting.
De deelname van studenten aan de vieringen is typisch voor ons kerk. Mede daardoor zijn we echt een kerk van alle leeftijden. Nijmegen bestaat voor 25% uit studenten. Het is bijzonder om te zien hoe de contacten tussen onze „gewone” parochiekerk en deze ieder jaar nieuwe groep studenten gegroeid zijn. Door het hele jaar komen deze studenten in KSN verband samen, maar voor Pasen sluiten zich – dit keer vooral online – ook studenten uit andere steden aan. De verschillende studentenhuizen die met KSN of onze parochie verbonden zijn, spelen hier een belangrijke rol in.
Verder bestaat de P3D uit workshops, zoals kerk-schoonmaak, sport, kaarsen versieren, een Emmaus-gesprek tijdens een wandeling en samen aan de website werken (dit stukje). Qua inhoud volgde de studenten meerdere lezingen. Over barmhartigheid door onze oud pastoor Marc Timmermans, over het vinden van geluk door zuster Laetitia Dei (ook een oud parochiaan) en tenslotte heeft kapelaan Juan uitleg gegeven bij de verschillende vieringen.
De Goede Week
Op Palmzondag beginnen we de Goede Week. In tegenstelling tot vorig jaar, mogen we nu deze dagen weer met parochianen in de kerk vieren. We zijn dankbaar dat we in onze kerk een livestream hebben, die het ook voor de mensen thuis mogelijk maakt om mee te vieren. Iedereen is het erover eens dat thuis vieren totaal anders is dan samenkomen in de kerk. Het afgelopen jaar hebben we vooral de dimensie van ‘onzichtbare’ gemeenschap beleefd. We zijn geestelijk met elkaar verbonden, samen met de heiligen in de hemel. Beetje bij beetje mogen we weer met mensen samenkomen in de kerk.
In de Goede Week en Pasen staan we stil bij de kern van ons geloof, het lijden, sterven en de verrijzen van Jezus Christus, de Zoon van God. De Goede Week begint op Palmzondag, waar we de intocht van Jezus in Jeruzalem vieren, en loopt door tot Stille Zaterdag; Jezus ligt in het graf, Hij is echt dood geweest. De Goede Week is bijzonder omdat we de tijd nemen om het mysterie van Jezus’ lijden en sterven te vieren. Deze dagen vieren, geeft ons de mogelijkheid binnen te treden in het mysterie van Jezus’ lijden, sterven en verrijzen. We drukken dit uit door met Palmtakken te zwaaien, met Jezus te waken, het kruis te vereren en de donkerte waar de Paaswake mee begint.
Op het seminarie en in het klooster beleefde ik deze dagen heel intensief, omdat we verder geen andere werkzaamheden hadden. Met name toen ik in Parijs in het klooster was, waren het vreemde dagen. Tussen de vieringen in de kerk door moesten we werken in de wereld. De scheiding tussen kerk en staat is in Frankrijk wat sterker dan in Nederland en is vooral te zien in het al dan niet dragen van het habijt. De meeste broeders en zusters moesten op die dagen werken en op sommige werkplekken is het niet toegestaan dat de broeders of zusters hun habijt aan hadden.
Een heel tegenstrijdige ervaring was het bidden van de kruisweg op Goede Vrijdag. De broeders en zusters die niet hoefden te werken liepen samen met een groep mensen van de ene kerk naar de andere. In de kerk of op straat baden we een statie van de kruisweg. Op straat waren winkelende mensen, toeristen, bewoners van de stad en de politie die de weg vrij maakte, zodat we veilig gevaarlijke wegen konden oversteken. Ik heb toen voor de eerste keer heel diep de tegenstrijdigheid tussen het geloven in God en het leven in de wereld ervaren. Het gevoel, dat mensen aan Jezus voorbij gaan, dat zij doen alsof Hij dood is.
Op Goede Vrijdag vieren we dat Jezus alleen aan het kruis sterft. Onder het kruis staan een paar vrouwen en één apostel, de geliefde apostel, die bij het laatste avondmaal tegen de borst van Jezus aanlag. De meeste leerlingen hadden Hem verlaten. Op Stille Zaterdag verblijven de broeders alleen in hun kloostercel en overwegen dat de duisternis van de dood Jezus heeft omgeven. Zoals Jezus even door de dood is heengaan, in de stilte en de onzekerheid. We mogen geloven in de verrijzenis. Als ik wil delen in de verrijzenis moet ik sterven aan mijn eigen wil, opdat Gods wil kan geschieden.
De vieringen van de Goede Week plannen was een hele klus (zie het programma hier). We moeten rekening houden met de avondklok, de coronamaatregelen en het programma van de KSN (Katholieke Studentenvereniging Nijmegen). Het is ons verlangen dat zoveel mogelijk mensen in de kerk kunnen mee vieren, maar we realiseren ons dat de coronamaatregelen dit helaas niet toelaten. Het geeft ons de kans om met Jezus door het lijden en de dood heen te gaan, om als nieuwe mensen te verrijzen.
Kapelaan Juan van Eijk
Woestijndag 11 maart
Op donderdag 11 maart is er een bezinningsdag waarop we tijd willen maken om ons geloof te voeden. Zr. Maria Catharina o.p. zal die dag spreken over het leven van Catharina van Siena en over vasten en gebed. Vanwege de corona-situatie zal deze bijeenkomst digitaal zijn. De eucharistieviering en aanbidding zijn wel fysiek bij te wonen in de Maria Geboortekerk. Info: Dorris Rijnen 06-23101515. Aanmelden vóór 4 maart via: woestijndag@gmail.com. Nadat u zich aanmeldt ontvangt u de informatie over hoe u online deel kunt nemen.
Programma:
10.00 Welkom en opening
10.15 Lofprijzing
10.30 Eerste Inleiding
11.15 Eucharistische aanbidding vanuit de Maria Geboortekerk Nijmegen
11.45 Eucharistieviering vanuit de Maria Geboortekerk Nijmegen
12.30 Pauze
13.15 Opening middaggedeelte
13.30 Lofprijzing
13.45 Tweede inleiding
14.30 Eucharistische aanbidding vanuit de Maria Geboortekerk Nijmegen
15.00 Afsluiting
De kosten ad € 7,50 gelieve u over te maken op rekeningnr. NL48 ABNA 0569 1646 56 t.n.v. Juan van Eijk o.v.v. uw naam en “woestijndag 11 maart 2021”.
Jozef, maagdelijke vader van Jezus
Om de maagdelijkheid van Jozef te begrijpen kunnen we het beste beginnen met de ‘maagdelijkheid’ van Maria. In de traditie van de Kerk is de maagdelijkheid van Maria altijd belangrijk geweest. Al in het jaar 553 werd opgenomen in onze geloofsbelijdenis ‘… geboren uit de Maagd Maria’. We geloven dat Maria altijd maagd is gebleven, vóór de geboorte van Jezus, tijdens en na zijn geboorte.
Zowel binnen als buiten de christelijke traditie worden bezwaren geformuleerd waar het gaat om het geloof dat Maria altijd maagd is en was. Het eerste bezwaar verwijst naar de teksten waarin Jezus nog meer ‘broers en zussen’ heeft (zie Mc. 3,31; 6,3; Mt. 13,55-56). Echter in het Oude Testament wordt het woord ‘broeders’ ook in breder zin gebruikt. Bijvoorbeeld in Gen. 13,8, waar Lot een ‘broeder van Abraham’ genoemd wordt, terwijl Lot een zoon van de broer van Abraham is. In de brieven van Paulus komt het woord ‘broeders’ en ‘broeder’ regelmatig voor en heeft betrekking op de gemeenschap van christenen, die God tot Vader hebben.
In een tweede bezwaar verwijst men naar de Bijbeltekst waar Jezus de ‘eerstgeborene’ wordt genoemd (Lc. 2,7; Kol. 1,15)’. De uitdrukking ‘eerst geborene’ wil zeggen dat het kind het eerste kind is; het niet perse dat er nog meer kinderen volgen. Er zijn nog andere bezwaren, maar die laat ik voor wat ze zijn.
Het is veel belangrijker om in te gaan op de betekenis van de maagdelijkheid van Maria en Jozef. Als Maria maagd is, is het logisch te geloven dat ook Jozef maagd is. De meeste mensen denken bij Jozef aan een oude man. Maar als we nagaan hoeveel Jozef gelopen heeft, dat is het geloofwaardiger dat hij een jonge man was. De reis van Nazareth naar Bethlehem (ongeveer 14 km), naar Egypte (ongeveer 750 km), de jaarlijkse bedevaart naar Jeruzalem (ongeveer 150 km). Jozef was een timmerman en dat is zwaar werk, want het gaat niet alleen om het maken van eenvoudige meubels. Het Griekse woord voor timmerman kan ook ‘bouwvakker’ betekenen. Jozef heeft met zijn aangenomen zoon ook huizen gebouwd.
Als we geloven dat Jozef een jonge man was die maagdelijk leefde, dan kunnen we ons ook voorstellen, dat dit een veel groter offer is. Het is voor een jonge man over het algemeen moeilijker zuiver te leven, dan voor oudere mannen. Ieder mens heeft immers gevoelens en dat geldt ook voor Jozef en Maria.
Voorop staat: zowel Jozef als Maria zijn gehoorzaam aan God. Beiden willen zij in volle overgave meewerken aan Gods plan. Het antwoord dat Maria geeft op de boodschap van de aarstengel Gabriel is: ‘Zie de dienstmaagd des Heren; mij geschiede naar uw woord.’ (Lc. 1,38). De heilige Jozef doet wat God hem in zijn dromen zegt (Mt. 1,24; 2,13. 19). Wat Jozef en Maria beleven is heel bijzonder en dat zullen zij ongetwijfeld in alle openheid met elkaar besproken hebben. Het laat zien wat onderlinge eenheid inhoudt. Om onvoorwaardelijk op God te vertrouwen, is het – zeker op zo’n belangrijk punt - van fundamenteel belang alles in openheid met elkaar te bespreken. Maria kon met Jozef huwen omdat zij geloofde dat Jozef haar maagdelijkheid zou respecteren.
Maria en Jozef zijn gehoorzaam aan God, maar ook Jezus is onderdanig aan zijn ouders (Lc. 2,51). Wat een groot vertrouwen heeft God in Maria en Jozef: God kende hen zo goed, dat Hij kon verwachten dat zij in alles zochten om zijn wil te doen en wilden meewerken om zijn Rijk op aarde op te bouwen.
Kapelaan Juan van Eijk
Vasten
In de veertigdagentijd leggen we ons toe op bidden, vasten en het geven van aalmoezen. Deze drie horen bij elkaar en dienen in het juiste evenwicht te staan. Iedere katholiek hoort gewoonlijk te vasten op woensdag (de dag dat Jezus ter door werd veroordeeld) en vrijdag (de dag van Jezus’ lijden en sterven). Het overwegen van het lijden en sterven van Jezus is een hulpmiddel om op een diepere manier te delen in zijn verrijzenis. We doen boete om terug te keren naar God. Het gaat niet alleen om het boete doen, maar we kunnen ook ons geloof verdiepen en ons inzetten voor onze naasten.
Aan het kruis heeft Jezus zijn leven voor ons gegeven. Hij heeft ons, onze zonden vergeven. Ook al vergeeft God ons en kunnen we Gods vergeving niet verdienen, mogen we toch wat doen. We mogen meewerken met Gods genade. Vasten is een inspanning, waarbij we in eerste instantie denken aan minder eten, vooral minder snoep en koekjes eten. Het doet ons beseffen, dat we in Nederland een overvloed aan eten hebben waar we dankbaar voor mogen zijn. Hoeveel eten wordt er niet dagelijks weggegooid? En hoeveel mensen komen er niet om van de honger?
Op internet heb ik gezocht naar ‘honger’. De cijfers zijn tamelijk schokkend. Elk jaar lijden ongeveer 850 miljoen mensen aan ondervoeding en per jaar sterven rond 25.000 mensen van de honger, of aan de gevolgen van ondervoeding. Onder hen zijn ongeveer 10.000 kinderen. Het zijn cijfers, die mij doen duizelen, het is bijna niet voor te stellen. Op het nieuws horen we hier af en toe wat van. Wat belangrijker is, om op zoek te gaan naar een systematische oplossing, maar die is niet eenvoudig te vinden. Alle beetjes helpen.
In de tijd dat ik in het klooster zat, was de maand augustus voor ons de woestijnmaand. We verbleven in Aubrac, een gebied in het Centraal Massief in Frankrijk. De leefomstandigheden waren tamelijk primitief, geen elektriciteit, alleen gasflessen om op een klein fornuis eten te koken, Er was geen verwarming en het water kwam uit een bron. Het betekende dat we een eenvoudige douchecabine moesten maken waar we ons met koud bergwater konden ‘douchen’. Douchen is een groot woord, want met kleine emmertjes water kon je je nat maken en met biologisch afbreekbare zeep mocht je je wassen. Aangezien er geen elektriciteit was, was er ook geen internet en TV. Het was voor mij niet vreemd, omdat mijn ouders eenvoudig leefden. Met dankbaarheid kijk ik terug naar de woestijnmaand, waar we in eenvoud leefden.
De veertigdagentijd zouden we ook kunnen zien als ‘de woestijn’ ingaan. In alle eenvoud leven en als het kan wat minderen. Aangezien we zoveel verleidingen om ons heen hebben, zal het voor veel mensen een hele opgave zijn om te minderen in eten, drinken (alcohol), TV kijken, internet en mobiele telefoon. De tijd die we over hebben, zouden we kunnen gebruiken om tijd aan onze naasten te besteden. Het geld dat we niet uitgeven, kunnen we aan mensen, die tekort aan eten hebben, geven.
Kapelaan Juan van Eijk
